tafel

Uitspraak

• Geluid:  tafel    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈtafəl / (2 lettergrepen); /ˈtafəɫ/

Woordafbreking

• ta·fel

Woordherkomst en -opbouw

• van Latijn tabula, in de betekenis van ‘meubelstuk’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 ^{[1] [2]}

Zelfstandig naamwoord

de tafel v / m

1. (meubel) een meestal rechthoekig, soms rond meubelstuk met poten, bedoeld om dingen op te zetten of te leggen

   • Zullen we de tafel buiten zetten? Dan kunnen we vanavond buiten eten. 
   • Vader, moeder en de kinderen zitten rond de tafel om een spelletje te spelen 

2. register[1], lijst[1], tabel

   • Oorspronkelijke aanwijzende tafel der grondeigenaren en der ongebouwde en gebouwde vaste eigendommen, benevens van derzelver inhouds-grootte, klassering en belastbaar inkomen, volgens het kadaster (Documenttitel in diverse Nederlandse archieven) 

3. (wiskunde) rekenreeks

   • In de lagere school leert men de tafels van vermenigvuldiging 

4. (techniek) plat stuk materiaal, plaat[1], paneel, vlak

   • De objecttafel is het deel van de microscoop waar het preparaat op gelegd wordt. (In deze betekenis anno 2012 nog gangbaar) 
   • Een tafelberg is een berg met een vlakke top 
   • Toen hieuw hij twee stenen tafelen, gelijk de eerste (Exodus 34:4) 

5. (verouderd), schilderij, in deze betekenis afgeleid van plank, plaat. Vgl. tafereel^[3]

Werkwoord

tafel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van tafelen
   

   • Ik tafel. 

2. gebiedende wijs van tafelen
   

   • Tafel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van tafelen
   

   • Tafel je? 

Gangbaarheid

• Het woord tafel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "tafel" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Uitspraak

• geluid

Zelfstandig naamwoord

tafel

1. (meubel) tafel

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.