ja

Uitspraak

• Geluid:  ja    (hulp, bestand)
• IPA: / ja / (1 lettergreep); /jaː/

Woordafbreking

• ja

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘tussenwerpsel: uitroep ter bevestiging’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 ^{[1] [2]}

Bijwoord

ja

1. duidt bevestiging, instemming, toestemming, inwilliging of toegeving aan

   • Heeft hij dat echt gezegd? Ja. 
   • Mag ik nog een stukje taart? Ja. 
   • Vind jij dat ook? Ja. 
   • Voor de zekerheid surfte ik nog even over het internet en, godbetere, daar verscheen een artikel van taalkundige en hoogleraar Marc van Oostendorp uit het tijdschrift Onze Taal in 2011 onder de kop: Boer roept ‘ja’ – de vele betekenissen van een bevestiging. Onder het artikel las ik met afschuw de cursief afgedrukte regel: „Ja is in het gesproken Nederlands het vaakst gebruikte woord.” ^[3] 

Tussenwerpsel

ja

1. kreet van opwinding

   • Ja! We hebben gewonnen! 

2. nou ja: kijk zo simpel is het! dat je dat niet wist!

   • Nou ja... Op soortgelijke manier als 'kijk' gebruikt. Als antwoord op een vraag begint bevraagde met 'nou ja....' Dit wekt de suggestie dat het antwoord op de gestelde vraag voor bevraagde heel simpel is. Hij legt het alleen nog weer eens even uit aan de vrager, die het ook niet helpen kan dat hij het nog niet weet. Dat na dit nou ja... vervolgens een niet terzake doend antwoord volgt, lijkt voor bevraagde geen rol te spelen.^[4] 

Zelfstandig naamwoord

het ja o

1. bevestigend of instemmend antwoord

   • Hij antwoordde met een volmondig ja. 

Gangbaarheid

• Het woord ja staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ja" herkend door:

Verwijzingen

Uitspraak

• IPA

  jɑː

  geluid

Bijwoord

ja

1. inderdaad

Werkwoord

ja

1. jagen

Woordafbreking

• ja

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Oudhoogduitse ja / jā

Bijwoord

ja

1. ja

Woordafbreking

• ja

Partikel

ja

1. ja

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ˈjâː/

Woordafbreking

• ja

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-Slavische *(j)azъ

Persoonlijk voornaamwoord

jâ

1. ik

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van Middelhoogduitse ja

Bijwoord

ja

1. ja

Uitspraak

• IPA: /ja/
• Geluid:  ja    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ja

Bijwoord

ja

1. ja
2. toch, immers, inderdaad

   «Das ist ja Spitze!»

   Dat is toch geweldig!

   «Ich hatte es ja gesagt.»

   Ik had het toch/immers gezegd.

3. vooral
4. wel (bijw.)
5. nietwaar, hè, toch

   «Du kommst auch, ja?»

   Jij komt ook, nietwaar?

Bijwoord

ja

1. inderdaad

Voegwoord

ja

1. en

Uitspraak

• IPA: /ja/, /jaː/

Woordafbreking

• ja

Tussenwerpsel

ja

1. ja

Bijwoord

ja

1. ja

Uitspraak

• IPA: /ja/

Woordafbreking

• ja

Partikel

ja

1. ja

Bijwoord

ja

1. reeds

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ˈjâː/

Woordafbreking

• ja

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-Slavische *(j)azъ

Persoonlijk voornaamwoord

jâ

1. ik

Voegwoord

ja

1. wanneer

Uitspraak

• IPA: /jaː/

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Oudhoogduitse ja / jā

Bijwoord

ja

1. ja

Uitspraak

• IPA: /jaː/

Woordafbreking

• ja

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Oudsaksische ja

Bijwoord

ja

1. ja

Uitspraak

• IPA: /jaː/

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Oudsaksische ja

Bijwoord

ja

1. ja

Woordafbreking

• ja

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Middelnederduitse ja

Bijwoord

ja

1. ja

Woordafbreking

• ja

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-Slavische *(j)azъ

Persoonlijk voornaamwoord

ja

1. ik, 'k; 1e persoon enkelvoud

Uitspraak

• IPA: /ja/

Persoonlijk voornaamwoord

ja

1. zij; 3e persoon meervoud

Uitspraak

• Geluid:  ja    (hulp, bestand)
• IPA: / jɑː /

Woordafbreking

• ja

Bijwoord

ja

1. ja

Woordafbreking

• ja

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-Slavische *(j)azъ

Persoonlijk voornaamwoord

ja

1. ik, 'k; 1e persoon nominatief enkelvoud

Bijwoord

ja

1. al, reeds

   «Ja lo sot bien, il lo celat.^[1]»

Verwijzingen

Bijwoord

ja

1. ja; duidt bevestiging, instemming, toestemming, inwilliging of toegeving aan

Bijwoord

ja

1. ja

Tussenwerpsel

ja

1. ja

Uitspraak

• Geluid:  ja    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈja/

Woordafbreking

• ja

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-Slavische *(j)azъ

Persoonlijk voornaamwoord

ja

1. ik, 'k; 1e persoon nominatief enkelvoud

Woordafbreking

• ja

Bijwoord

ja

1. ja

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ˈja/

Woordafbreking

• ja

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-Slavische *(j)azъ

Persoonlijk voornaamwoord

ja

1. ik, 'k; 1e persoon nominatief enkelvoud

Woordafbreking

• ja

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Middelnederduitse ja

Bijwoord

ja

1. (Zuidwestfaals) ja

Woordafbreking

• ja

Bijwoord

ja

1. ja

Uitspraak

• Geluid:  ja    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ja

Bijwoord

ja

1. ja