een

Uitspraak

(klemtoonhomogram)

• lidwoord:
  • Geluid:  een    (hulp, bestand)
  • IPA: / ən / (1 lettergreep)
• hoofdtelwoord, zelfstandig naamwoord en bijvoeglijk naamwoord:
  • Geluid:  één    (hulp, bestand)
  • IPA: / en / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• een

Woordherkomst en -opbouw

• erfwoord, via Middelnederlands een van Oudnederlands ēn ^[1][2]
  • als lidwoord voor het eerst aangetroffen in het jaar 1100 ^[3]
  • als telwoord voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 ^[3]

Lidwoord

een

1. onbepaald lidwoord dat in het Nederlands wordt gebruikt voor een onbepaald zelfstandig naamwoord in het enkelvoud.

   • Is dat een merel of een kauwtje? 

2. ook voor meervouden in uitroepende zinnen die verbazing over een aantal uitdrukken

   • En een mensen dat er kwamen kijken! 

Hoofdtelwoord

een

1. "1", het kleinste gehele getal, het getal tussen nul en twee
   1. om een hoeveelheid aan te geven

      • De totale kosten bedragen een euro en zevenendertig cent. 

   2. om een plaats in een volgorde aan te geven

      • Het juiste antwoord op opgave een is "42". 

2. een geheel vormend

   • Deze drie partijen zijn een geworden. 

Zelfstandig naamwoord

de een v / m

1. dat wat in een (rang)ordening met 1 is aangeduid

   • Gezondheid is bij mij altijd een. 
   • De een voor zijn proefwerk Nederlands was een straf voor afkijken. 

2. het cijfer 1

   • Op zijn proefwerk stond een onderstreepte, rode een. 
   • Het symbool l voor "liter" wordt gemakkelijk verward met de een. 

3. enkel iets of iemand (als tegenstelling met meerdere)

   • Zij zat daar in haar eentje en niemand die met haar praatte. 
   • Oké geef me er nog maar een, maar dat is dan ook echt het laatste wijntje dat ik drink. 

Bijvoeglijk naamwoord

1. verschillende zaken die zo met elkaar verbonden zijn dat ze eigenlijk een voorwerp geworden zijn

   • De beroemde violist was één geworden met zijn viool. 

2. een en al helemaal

   • Het jonge kind was een en al aandacht voor Sinterklaas en zijn Pieterbaas. 

Gangbaarheid

• Het woord een staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "een" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Hoofdtelwoord

een

1. een, één; het kleinste hele getal, in Arabische cijfers 1, in Romeinse cijfers I

Zelfstandig naamwoord

een

1. een, één; het getal 1

Lidwoord

een

1. een, 'n; een onbepaald lidwoord

Uitspraak

• geluid

Woordafbreking

• een

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Nederlandse een / één

Hoofdtelwoord

een

1. een, één; het kleinste hele getal, in Arabische cijfers 1, in Romeinse cijfers I

Hoofdtelwoord

een

1. een, één; het kleinste hele getal, in Arabische cijfers 1, in Romeinse cijfers I

Lidwoord

een

1. een, 'n; een onbepaald lidwoord

Hoofdtelwoord

een

1. (dialect: Hindeloopers) een, één; het kleinste hele getal, in Arabische cijfers 1, in Romeinse cijfers I

Uitspraak

• IPA: /eːn/
• Geluid:  een    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• een

Onbepaald voornaamwoord

een

1. men

Uitspraak

• IPA: /eɛ̯n/

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Oudnederlandse ēn / ein

Lidwoord

een

1. een, 'n; een onbepaald lidwoord

Verwijzingen

• Vroegmiddelnederlands Woordenboek - Instituut voor de Nederlandse taal

Hoofdtelwoord

een

1. een, één; het kleinste hele getal, in Arabische cijfers 1, in Romeinse cijfers I

Verwijzingen

• Vroegmiddelnederlands Woordenboek - Instituut voor de Nederlandse taal

Onbepaald voornaamwoord

een

1. ene
2. men

Verwijzingen

• Vroegmiddelnederlands Woordenboek - Instituut voor de Nederlandse taal

Woordafbreking

• een

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-Germaanse *ainaz

Hoofdtelwoord

een

1. een, één; het kleinste hele getal, in Arabische cijfers 1, in Romeinse cijfers I

Zelfstandig naamwoord

een

1. een, één; het getal 1

Lidwoord

een

1. een, 'n; een onbepaald lidwoord

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Oudfriese ēn

Hoofdtelwoord

een

1. een, één; het kleinste hele getal, in Arabische cijfers 1, in Romeinse cijfers I

Hoofdtelwoord

een

1. een, één; het kleinste hele getal, in Arabische cijfers 1, in Romeinse cijfers I

Uitspraak

• IPA: /eːn/

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Oudhoogduitse ein

Hoofdtelwoord

een

1. een, één; het kleinste hele getal, in Arabische cijfers 1, in Romeinse cijfers I

Hoofdtelwoord

een

1. een, één; het kleinste hele getal, in Arabische cijfers 1, in Romeinse cijfers I

Lidwoord

een

1. een, 'n; een onbepaald lidwoord

Uitspraak

• IPA: /eːn/

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Oudfriese ēn

Hoofdtelwoord

een

1. een, één; het kleinste hele getal, in Arabische cijfers 1, in Romeinse cijfers I

Uitspraak

• IPA: /iːn/

Woordafbreking

• een

Zelfstandig naamwoord

een

1. meervoud van ee

Lidwoord

een

1. een, 'n; een onbepaald lidwoord

Hoofdtelwoord

een

1. een, één; het kleinste hele getal, in Arabische cijfers 1, in Romeinse cijfers I

Zelfstandig naamwoord

een

1. een, één; het getal 1

Lidwoord

een

1. een, 'n; een onbepaald lidwoord

Lidwoord

een

1. een, 'n; een onbepaald lidwoord

Hoofdtelwoord

een

1. een, één; het kleinste hele getal, in Arabische cijfers 1, in Romeinse cijfers I

Lidwoord

een

1. een, 'n; een onbepaald lidwoord

Hoofdtelwoord

een

1. (Münsterlands), (Zuidwestfaals) een, één; het kleinste hele getal, in Arabische cijfers 1, in Romeinse cijfers I

Lidwoord

een

1. (Zuidwestfaals) een, 'n; een onbepaald lidwoord