wit

Uitspraak

• Geluid:  wit    (hulp, bestand)
• IPA: / wɪt / (1 lettergreep); /ʋɪt/

Woordafbreking

• wit

Woordherkomst en -opbouw

• [A] erfwoord, via Middelnederlands wit van Oudnederlands wit, in de betekenis van ‘kleurnaam’ aangetroffen vanaf 901 ^{[1] [2] [3]}
  • [3] omdat het middelpunt van een schietschijf traditioneel een wit gekleurd was ^{[4] [5]}
• [B] erfwoord, via Middelnederlands wit / witte van Oudnederlands witti, in de betekenis van ‘wijsheid’ aangetroffen vanaf 901 ^{[6] [7] [8]}

Zelfstandig naamwoord

[A] het wit o

1. (kleur) lichtst mogelijke kleur, kleur die wordt waargenomen bij een gelijkmatige vermenging van alle zichtbare kleurtinten in het spectrum

   • Heeft u die ook in het wit? 
   • Grijs, wit en zwart zijn achromatische kleuren en dat betekent letterlijk dat dit kleuren zijn ‘zonder een echte kleur’.^[9] 

2. voorwerp of substantie met een zeer heldere, lichte kleur
3. (figuurlijk) waar je op gericht bent, wat je probeert te bereiken

Bijvoeglijk naamwoord

[A] wit

1. (kleur) de kleur wit hebbend

   • Hij rijdt in een witte auto. 
   • Sneeuw is wit, doordat alle ijskristallen op elkaar zijn gestapeld, over elkaar heen gegooid en neer zijn gedwarreld.^[10] 

   ▸ De zwart verkoolde buitenkant omhulde zacht, wit vlees.^[11]

   ▸ Ik liep op een tapijt van kleine witte en roze bloemen en kon mijn geluk niet op.^[11]

2. een lichte huidskleur hebbend

   • De witte man. 

• 1. Een potje met deksel van wit porselein.

Werkwoord

[A] wit

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van witten
2. gebiedende wijs van witten

Zelfstandig naamwoord

[B] het wit o

1. (verouderd) verstand
2. (verouderd) kennis
3. (verouderd) mening
4. (verouderd) karakter

Gangbaarheid

• Het woord wit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wit" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Zelfstandig naamwoord

wit

1. (kleur) wit; de lichtst mogelijke kleur, in wezen geen kleur op zich maar een combinatie van alle zichtbare kleuren in het spectrum

Bijvoeglijk naamwoord

wit

1. (kleur) wit; de kleur wit hebbend

Uitspraak

• geluid

Bijvoeglijk naamwoord

wit

1. (kleur) wit

Uitspraak

• IPA: /wit/

Persoonlijk voornaamwoord

wit

1. wij twee.

Uitspraak

• Geluid:  wit (VS)    (hulp, bestand)

Woordherkomst en -opbouw

• erfwoord van Angelsaksisch witt. Verder te herleiden tot Protogermaans *wit-, Indo-Europees *weid-.^[1]

Zelfstandig naamwoord

wit

1. scherpzinnigheid, vernuft, verstand

Werkwoord

wit

1. (verouderd), overgankelijk weten

Verwijzingen

Persoonlijk voornaamwoord

wit

1. wij twee (nominatief van de eerste persoon tweevoud)

Uitspraak

• IPA: /wɪt/ (Etsbergs)

Woordherkomst en -opbouw

• Mogelijk een leenwoord uit het Nederlands.

Bijvoeglijk naamwoord

wit

1. (kleur) wit

Zelfstandig naamwoord

wit o

1. (kleur) wit

Zelfstandig naamwoord

wit

1. (kleur) wit; de lichtst mogelijke kleur, in wezen geen kleur op zich maar een combinatie van alle zichtbare kleuren in het spectrum

Bijvoeglijk naamwoord

wit

1. (kleur) wit; de kleur wit hebbend

Zelfstandig naamwoord

wit

1. (kleur) wit; de lichtst mogelijke kleur, in wezen geen kleur op zich maar een combinatie van alle zichtbare kleuren in het spectrum

Bijvoeglijk naamwoord

wit

1. (kleur) wit; de kleur wit hebbend

Zelfstandig naamwoord

wit

1. (kleur) wit; de lichtst mogelijke kleur, in wezen geen kleur op zich maar een combinatie van alle zichtbare kleuren in het spectrum

Bijvoeglijk naamwoord

wit

1. (kleur) wit; de kleur wit hebbend

Zelfstandig naamwoord

wit

1. (kleur) wit; de lichtst mogelijke kleur, in wezen geen kleur op zich maar een combinatie van alle zichtbare kleuren in het spectrum

Bijvoeglijk naamwoord

wit

1. (kleur) wit; de kleur wit hebbend